Od naszego spotkania minęły już ponad dwa miesiące. Dokonując pewnego rodzaju podsumowań, utwierdzamy się w przekonaniu, jak wielkim darem było dla nas młodych osób konsekrowanych to spotkanie. Naszą refleksję potwierdzają liczne „echa” dobiegającego od WAS – uczestników kongresu.
Dzięki Wam II Kongres Młodych Osób Konsekrowanych „Radość konsekracji” bez wątpienia stał się największym i najbardziej entuzjastycznym wydarzeniem przeżywanego w Kościele Roku Życia Konsekrowanego w naszej ojczyźnie. Najlepiej świadczy o tym to – Jak nasze spotkanie zostało „podsumowane” …
„Na Jasnej Górze u boku Maryi – pierwszej konsekrowanej i Matki wszystkich powołanych w dniach 23 – 26 września 2015 r. spotkało się blisko 1000 młodych osób konsekrowanych z ponad 100 różnych zgromadzeń zakonnych, stowarzyszeń życia apostolskiego i instytutów świeckich. Kilkadziesiąt z nich reprezentowało nieraz bardzo odległe kraje Czarnego Lądu, Rosji czy Chin. Wśród uczestników była również reprezentantka klasztorów klauzurowych.
Młodzi, zainspirowani przez 4 Konsulty Wyższych Przełożonych życia konsekrowanego w Polsce, po 14 latach od pierwszego takiego forum, podjęli wyzwanie zorganizowania przestrzeni spotkania wymiany doświadczeń i podzielenia się bogactwem charyzmatów swoich wspólnot.
Jedną z cenniejszych propozycji kongresowych okazała się praca w grupach, podczas której liderzy animowali dyskusję na temat radości i problemów w życiu młodych ludzi we wspólnotach konsekrowanych.
Pełny profesjonalizm wykazali w przygotowaniu wspólnej modlitwy – śpiew, który prowadził ich w liturgii godzin i podczas celebracji Eucharystii, prawdziwie pomagał w skupieniu, a atmosfery podczas wieczoru uwielbienia czy pielgrzymki z relikwiami świętych, mogłaby pozazdrościć niejedna grupa charyzmatyczna.
Młodzi konsekrowani wobec siebie nawzajem dali świadectwo prawdziwej radości wypływającej z łaski powołania, a w tym miejscu pomnożonej przez dar tak licznej wspólnoty. Pokazali, że życie w perspektywie nieba naprawdę ma sens, a pośród czasami trudnej i wymagającej codzienności, można odnaleźć radość i entuzjazm wiary.
Nie odcinając się od mądrości i doświadczenia starszych, chętnie pytali o ich opinie i przeżywanie zarówno radości, jak i bolączek w życiu konsekrowanym. O wygłoszenie tematycznych konferencji poprosili m.in. o. Stanisława Przepierskiego OP, s. Aleksandrę Huf SSsP, o. Mateusza Hinca OFM Cap i o. Augustyna Pelanowskiego OSPPE.
Aby dać możliwość konstruktywnego dialogu, przygotowali panel pod prowokującym do dyskusji tytułem: „Życie konsekrowane czy konserwowane? – proroctwo nadziei czy apokalipsa? Czyli – jacy dzisiejszemu światu (nie)potrzebni zakonnicy?”
Nie bali się zadawać trudnych pytań, i choć wiele z nich pozostało otwartych, to bardzo mocno postulowali przedstawienie ich siostrom i braciom odpowiedzialnym za ich wspólnoty i decydującym o formacji i sposobie życia dzisiejszych zakonników.
W bliskości Matki czuli się Kościołem i w Kościele, dlatego o obecność w tym ważnym dla nich wydarzeniu prosili pasterzy – ks. bpa Kazimierza Gurdę, przewodniczącego Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego i gospodarza miejsca ich spotkania – ks. abpa Wacława Depo.
Odpowiadając na apel papieża Franciszka, 26 września przygotowali uroczyste wspomnienie świętych i męczenników życia konsekrowanego. Do udziału w okolicznościowym nabożeństwie i pielgrzymce Świadkowie Drogi Perfectae Caritatis z relikwiami i wizerunkami świętych sióstr i braci ze swoich wspólnot, zaprosili cały Kościół – konsekrowanych, ale również przyjaciół i rodziny, by zaświadczyć, że świętość jest dla każdego i nikt z nas nie zbawia się w pojedynkę. Centralna Eucharystia tego wydarzenia, pod przewodnictwem nuncjusza apostolskiego w Polsce abpa Celestino Migliore, zgromadziła blisko 3000 wiernych i stała się prawdziwą manifestacją radości i świętości życia konsekrowanego.”
s. Magdalena Bajan